کاپشن خلبانی

کاپشن خلبانی

نامه های متضاد اولین بار در سال 1865 توسط دانشگاه هاروارد سفارشی شد و در اصل برای پاداش دادن به بازیکنان بیس بال در تیم هایشان به عنوان نشانه ای برای عملکرد استثنایی طراحی شده بود. اصطلاح "نامه نویس" از نامه آمده است ، که نماد اولیه یا امضا است ، در جلو یا پشت این ژاکت ها و کت ها قرار می گیرد. این ژاکت ها یا ژاکت های "نامه نویس" (همچنین به عنوان "varsity" شناخته می شوند) برای نشان دادن هویت اجتماعی ورزشکاران پوشیده شده بودند و نشان دهنده یک احساس قوی از روحیه تیمی ، افتخار تعلق به یک مدرسه خاص و ارزش های جمع گرایی است. [1] نامه های روی کت ها نشان دهنده مدرسه است و بنابراین با هدف تأیید موفقیت مکتبی برای پوشنده قرار داده شده است.

با گسترش روند کاپشن های نامه نگاری در میان کالج ها و نوجوانان پس از جنگ جهانی دوم ، این مفهوم گسترش یافت تا عملکرد دانش آموزان در جنبه های دیگری غیر از ورزش نیز اعطا شود. با افزایش تعداد دانشجویان دانشگاه به دلیل رواج تحصیلات دبیرستان در ایالات متحده ، این کت ها دیگر مخصوص بازیکنان ورزشی نیستند بلکه هویت دانش آموزان را از طریق حروف اول مدرسه / کالج آنها نشان می دهند. مانند کت پرواز ، کت های نامه ای دارای یک طرح نخی گشاد و سبک بدون جنسیت هستند ، اگرچه ممکن است شامل یقه بند دار برای مردان یا هود دکمه ای بالا باشد که دکمه های آن را باز کنید

ژاکت چرمی برای استفاده توسط پرسنلی طراحی شده است که مجبور بودند در شرایط آب و هوایی وحشتناک کار کنند ، اما کار آنها پرواز نیست. ژاکت d1 دارای طراحی ساده و دسترسی آسان به تحرک کاربر بود ، در حالی که از آنها در برابر هوای سرد محافظت می کرد. بعداً توسط خلبانان از کت d1 استفاده شد که برای هدف و راحتی آنها مفید بود. بنابراین ، این لباس به جای اینکه فقط برای خدمه زمین استفاده شود ، یک لباس فرم اضافی برای خلبانان بود که آنها برای حفظ گرما از آن به عنوان کت کناری استفاده می کردند. خلبان مشاور

کاپشن خلبانی

ژاکت B. B6 (1939) اولین بار در حدود سال 1943 تولید شد. تقریباً در همان زمان بود که از هیچ یک از کتهای مردم خیلی استفاده نمی شد. این کت به عنوان نسخه بهبود یافته کت B2 ارائه شده است. تفاوت B6 و B3 در وزن نسبتاً سبک آن است. نیاز به ساخت این نوع کاپشن های پروازی در دوران قبل از جنگ پشتیبانی می شد زیرا هواپیماهای جنگنده در آن زمان فاقد امکانات گرمایش بودند. از جمله جنگنده های قابل توجه جت هوایی است که به نظر می رسد توانایی تولید گرما را ندارند.

کت b7 (1941) ، هم کاپشن خلبانی چنین به عنوان پارک قطبی b7 شناخته می شود ، در طول جنگ جهانی دوم بین سالهای 1941 و 1942 تولید شده است. این به ویژه برای خدمه پرواز و برای کسانی که در سرما و منطقه کار می کنند تا حد زیادی توسعه یافته است. زمین. طول آن سه چهارم است که در برابر طوفانهای شدید سرما و برف موثر خواهد بود. ترکیب ژاکت b7 کاملاً برش خورده است ، به استثنای Hood ، که با خز پوشانده شده است. به دلیل هزینه بالای کت ، به ویژه در طول جنگ ، در صورت عدم پایداری کت ، تولید مداوم پایدار خواهد ماند.

کت های M422 و M422a (1941) ،خلبان مشاور کت های کت با کت های M422a ، به سمت چپ کت ها اضافه شد. از 28 مارس 1940 ، ژاکت توسط دفتر هواپیمایی  کاپشن خلبانی نیروی دریایی ایالات متحده استاندارد شد و به طور کلی با نام M422 شناخته می شود. نسخه ژاکت M422a در اول اکتبر 1941 رسماً به رسمیت شناخته شد. در سال 1941 ، هنگامی که داوطلبان ~ ایالات متحده پیشنهاد کمک به چینی ها را در جنگ با ژاپنی ها دادند ، خلبانانی که از کوسه پرواز می کردند - هواپیمای جنگنده دهان 40 ارائه شد. کاپشن سازیی کاپشن خلبانی آلفا، که دولت ملی چین برای این منظور خریداری کرده بود.

کت G1 و G1 محصولی اصلاح شده از کت M422a بود. این مجموعه تحت آزمایش های مکرر و اصلاحات استاندارد مداوم ، حتی در دوران معاصر قرار دارد. اما پس از آن ، گربه هنوز طراحی های اساسی و مواد تولید شده مانند پوست بز ، پوست گوسفند و پشم گره را حفظ می کند.